मात्र केबल एक सम्झना !!

के नाम दिऊ यो नातालाई,

बहिनी भानुम  कि दिदि,

एक सख भानुम  कि एक  मित्र मात्रै, 

कि एउटा चिनेको मान्छे मात्रै,

तर नाता त जोडिएछ हाम्रो ,

आत्मियता त  जोडिएछ हाम्रो , 

थाहा नै नाभई  ,

सोच्दै न सोची ,

कहाँ,कसरी,कहिले भन्न म  सक्दिन,

तर मनले केहि अदृस्य नाता जोडीसकेछ !

रगतको सिइनो भन्दा, 

मनले "भाई " भनेको धेरै भित्र बिज्दोरहेछ  

सधै हास्ने,खेल्ने , 

नाच्ने ,गाउने,

"पर्खि तलाई जानेको छु !!" भनेर थर्कौनी  

अबज़आज खोइ कहाँबाट कानमागुन्जिरहेछ !  

"मृत्यु" खोइ क हो जान्दिन अजै  म 

तर जिन्दगिमा पहिले "चोटमा" परेको छु  

कोही आफ्नु  नरहेको महसुस गर्दैछु 

एक अञ्जन खोइ भए नि  - 

आफ्नु दिदीबहिनी गुमाएको एक "भाई" आज भन्दैछु,

अभागी  पनि  कस्तो  हुन  पुगेछु  म 

मनमा  दुखका भारी हुदा  हुदै  

सारा जिउ कामेर लट्ठ हुदा  हुदै .. 

डर र त्रास हुदा हुदै,

यी बैगुनी  अखबाट एक थोपा आसु झरना सकेन, 

यो कम्जोर मानको भक्कानो फुट्न सकेन, 

कति कम्जोर रहेछ भाग्य,

कति कम्जोर भएछन यी आखा 

कटु कम्जोर रहेछु म आज  याद दिलायेउ तिम्ले,

भन्नलाई   के भानुम  खोइ,  

सब्द जति लेखे  नि कम  हुनेछन,

जहाँ  छौ !

ज  छौ !

जस्तो  छौ !

यो  कडरिया  को  धेरै  धेरै  सम्झना,

यो  कडरिया  को  धेरै  धेरै  सम्झना !!

हाम्रै प्यारी बहिनि , दिदि , साथी ,

आज केवल एक सम्झना ,

आज  मात्र एक सम्झन,

 मात्र एक सम्झना !!